خرید اینترنتی کتاب جرایم علیه مصالح عمومی کشور جزای اختصاصی 3

توجیه  جرایم علیه مصالح عمومی کشور

نظر به توجه ویژه در قانون و احکام شرعی به حفظ تمامیت جسمانی افراد، آشنایی دانشجویان با جرایم ناقض تمامیت جسمانی ضروری است.

هدف درس حقوق  جرایم علیه مصالح عمومی کشور

آشنا کردن دانشجویان با ماهیت، اهمیت و ارکان تشکیل دهنده جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص در قوانین ایران و مقایسه مختصر با یکی از نظام‌های حقوقی شناخه شده‌ دیگر.

چکیده درس حقوق  جرایم علیه مصالح عمومی کشور

فصل اول:

محاربه کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آن‌هاست به طوری که موجب ناامنی در محیط شود.
محاربه باید عمومیت داشته باشد و با انگیزه شخصی محقق نمی‌شود.
کشیدن سلاح به معنی استفاده عملی از آن در محاربه نیست.
سلاح مفهومی عرفی داشته و اعم از سرد و گرم است.
کسی که برای مقابله و دفاع در مقابل محاربان دست به اسلحه می‌برد محارب نیست.
حد محاربه: الف) اعدام  ب) صلب  ج) قطع دست راست و پای چپ  د) نفی بلد است که با انتخاب قاضی تعیین می‌شود.
محاربه جرمی علیه امنیت و بغی علیه حکومت است.
بغی قیام مسلحانه و گروهی علیه اساس نظام جمهوری اسلامی است.

مطابق ماده  500 ق.م.ا  فعالیت تبلیغی علیه کلیت نظام یا به نفع گروه‌ها و سازمان‌های مخالف جرم می‌باشد.
فعالیت تبلیغی در ماده مذکور، ظهور در استمرار عمل فوق دارد.
جرم موضوع ماده  502 مقید به ورود صدمه به امنیت ملی کشور است.
طرفین جاسوسی (ماده 520) باید دولت باشند.
جرم موضوع ماده  506 تنها جرم علیه امنیت غیرعمدی است.
مرتکب جرم ماده مذکور مأمور دولتی است که مسئول امور حفاظتی و طبقه‌بندی است و آموزش‌های لازم را هم دیده است.
معرفی جاسوس (تبصره ماده 510) باید مسبوق به شناسایی و جذب باشد.
در جرم تحریک نیروهای رزمنده به فرار، عصیان و... (ماده 504) اگر تحریک مؤثر (مهم و اساسی) و با قصد شکست نیروهای خودی یا براندازی حکومت باشد مجازات محارب را دارد.