این کتاب به صورت رنگی است.
Product details
- Publisher : Oxford University Press (March 14, 2022)
- Language : English
- Hardcover : 224 pages
- ISBN-10 : 0192894064
- ISBN-13 : 978-0192894069
کتاب Complicating Articulation in Art Cinema (Oxford English Monographs)
Complicating Articulation in Art Cinema argues that art cinema draws attention to its disjointed, multi-parted form, but that criticism has too frequently sought to explain this complexity away by stitching the parts together in totalizing readings. This stitching together has often relied on the assumption that the solution to art cinema's puzzles lies in interpreting each film as the expression of a focalizing character's internal disturbance. This book challenges this assumption. It argues that the attempt to explain formal complexity through this character-centric approach reduces formal achievements and enigmatic characters to inadequate approximations of one another. Reference to character cannot fully tame unschematic and unpredictable combinations of - and collisions between - contradictory levels of narration, clashing styles, discontinuously edited shots, jarring allusions, dislocated genre signifiers, and intermedial elements. Through close analyses of films by Roberto
Rossellini, Robert Bresson, Luis Buñuel, Terence Davies, Peter Greenaway, and Kelly Reichardt, Complicating Articulation in Art Cinema offers an ethics of criticism that suggests that the politics of art cinema's eccentric form are limited by character-centred readings. Each of the featured films presents inarticulate characters, whose emotional and intellectual lives are unknowable, further complicating the relationship between character and form. This book argues that, by acknowledging this resistance to interpretation, critics can think in new ways about art cinema's interrogation of the possibilities of knowledge.
منابع کتاب کتاب Complicating Articulation in Art Cinema (Oxford English Monographs)
پیچیدگی بیان در سینمای هنریاستدلال می‌کند که سینمای هنری توجه را به شکل از هم گسیخته و چند قسمتی خود جلب می‌کند، اما انتقاد اغلب به دنبال توضیح این پیچیدگی با درهم‌آمیزی بخش‌ها در خوانش‌های کلی بوده است. این دوخت اغلب بر این فرض استوار است که راه حل معماهای سینمای هنر در تفسیر هر فیلم به عنوان بیان آشفتگی درونی شخصیت کانونی کننده نهفته است. این کتاب این فرض را به چالش می کشد. این استدلال می کند که تلاش برای توضیح پیچیدگی رسمی از طریق این رویکرد شخصیت محور، دستاوردهای رسمی و شخصیت های معمایی را به تقریب های ناکافی از یکدیگر کاهش می دهد. ارجاع به شخصیت نمی‌تواند ترکیب‌های غیر شماتیک و غیرقابل پیش‌بینی سطوح متناقض روایت، سبک‌های متضاد، نماهای ویرایش‌شده ناپیوسته و برخوردهای بین آنها را کاملاً رام کند. کنایه‌های ناخوشایند، دال‌های ژانر نابسامان، و عناصر میانی. از طریق تجزیه و تحلیل دقیق فیلم های روبرتو
روسلینی، روبر برسون، لوئیس بونوئل، ترنس دیویس، پیتر گرینوی، و کلی ریچارت، بیان پیچیده در سینمای هنری اخلاقی از نقد را ارائه می‌کند که نشان می‌دهد سیاست فرم عجیب و غریب سینمای هنری با خوانش‌های شخصیت محور محدود می‌شود. هر یک از فیلم‌های برجسته، شخصیت‌های نامفهومی را ارائه می‌کنند که زندگی عاطفی و فکری آنها ناشناخته است و رابطه بین شخصیت و فرم را پیچیده‌تر می‌کند. این کتاب استدلال می‌کند که با تصدیق این مقاومت در برابر تفسیر، منتقدان می‌توانند به شیوه‌های جدیدی در مورد بازجویی سینمای هنر از امکانات دانش بیاندیشند.
ارسال نظر درباره کتاب Complicating Articulation in Art Cinema (Oxford English Monographs)